2024-09-07

"Expose" nowego Proboszcza

Papież Benedykt XVI napisał: „Parafia jest latarnią, która promieniuje światłem wiary, a tym samym spełnia najgłębsze i najprawdziwsze pragnienia serca człowieka, nadając sens i nadzieję życiu ludzi i rodzin”.

A zatem parafia powinna być płonącym światłem, ale niestety może także wyglądać niczym kopcąca lub przygaszona świeca.

Jako „świeżo upieczony” proboszcz pragnę podzielić się z Wami Parafianami i uczęszczającymi do Sanktuarium, swoimi przemyśleniami i marzeniami, jakie zrodziły się  na adoracji przed Najświętszym Sakramentem.

1. Zamierzam przede wszystkim zadbać o serce parafii - Jezusa obecnego w Eucharystii. Moim marzeniem jest, by adoracja Najświętszego Sakramentu odbywała w dolnym się codziennie (oprócz niedziel) i była całodzienna.  

Pragnę, by w Sanktuarium była celebrowana piękna liturgia otoczona ładnym śpiewem i gorliwie służącymi  ministrantami.

Nie zamierzam zaniedbywać spraw zewnętrznych kościoła jak remonty - choć to moja słaba strona, ale marzy mi się odświeżenie budynku kościoła wewnątrz i zewnątrz.

2. Z serca pragnę, by Jezus Miłosierny był jeszcze bardziej uwielbiony w swoim Sanktuarium, m.in. poprzez Wieczory Chwały prowadzone przez wspólnotę Galilea i adoracje prowadzone przez Czcicieli Bożego Miłosierdzia.  

Chcę, by gorliwie sprawowany był sakrament miłosierdzia, marzę by uczynić stały konfesjonał, choć wiem, że będzie to trudne.

3. Mam zamiar prowadzić parafię w duchu synodalnym, z moimi współbraćmi iść wspólną drogą wraz z Wami - świeckimi. Chcę Was słuchać, jestem otwarty, wasze zdanie jest dla mnie ważne. Dlatego zależy mi na systematycznych spotkaniach z Radą Parafialną i Ekonomiczną i każdym, kto chciałby spotkać się ze swoim proboszczem.

4. Przez ostatni rok pracowałem z młodzieżą, jest ona  bliska  mojemu sercu, dlatego marzę o parafii otwartej na młodych.  Pragnę dać im tutaj przestrzeń, w której by się dobrze czuli i chętnie przychodzili, by przy Sanktuarium znaleźli przyjaciół, a przede wszystkim najlepszego przyjaciela - Jezusa Zmartwychwstałego i Miłosiernego i chętnie mu służyli. Moim pragnieniem jest rozwój grup już istniejacych: Oazy młodzieżowej, zespołu muzycznego „Effatha”, ministrantów i harcerzy.

5. W Sanktuarium Miłosierdzia, nie może zabraknąć troski o chorych, starszych i ubogich. Dużą wdzięczność kieruję w stronę Parafialnego Zespołu Caritas. Będę zabiegał o umocnienie tej grupy i już teraz zapraszam do powiększenia jej grona.

Cieszę się, że nasze Sanktuarium zostało w Archidiecezji Gdańskiej wyznaczone jako jeden z kościołów jubileuszowych na Rok Święty 2025. Dano nam zadanie, aby w naszym Sanktuarium skupić się na ludziach ubogich.

Ponadto zamierzam mocno podkreślić, że nie zabraknie w naszej wspólnocie parafialnej miejsca dla osób żyjących w związkach niesakramentalnych.

6. Przez ostatni rok, pracując w sulisławskim sanktuarium, poczułem się jakbym był uczniem w szkole Maryi. Doświadczyłem wielu łask i zakochałem się w Matce Bożej Sulisławskiej. Stąd zamierzam, by nie zabrakło kultu maryjnego w naszym Sanktuarium. Dlatego już dziś zapraszam 8. grudnia b.r. na poświęcenie przez o. Prowincjała kopii obrazu Matki Bożej Sulisławskiej, którą zawiesimy w naszym kościele. Oryginał pochodzi z XV wieku i należy do serii obrazów „Misericordia Domini” (Miłosierdzie Pańskie), a zatem pasuje tematycznie, by znalazł swoje miejsce w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.  

7. Pragnę, by duch nowej ewangelizacji jak dym kadzidła unosił się w naszej świątyni. Marzę, by sanktuarium, do którego przybywają ludzie z różnych stron Trójmiasta, mocno oddziaływało na przemianę ich serc, by doświadczali tu obecności Jezusa Miłosiernego. Chcę, by nadal na pierwszej linii frontu ewangelizacyjnego była wspólnota Galilea.

8.  Siostra Łucja z Fatimy napisała: „Ostateczna bitwa między Panem a królestwem szatana będzie dotyczyć małżeństwa i rodziny”. Dlatego pragnę promować rodzinę, która dziś tak mocno jest zagrożona. Cieszę się istniejącymi już kręgami Oazy Rodzin oraz Galileą Rodzin. Chę, by te wspólnoty były pod dobrą opieką duszpasterzy i ciągle się rozwijały i pomnażały o nowych członków.

9. Nie mogę zapomnieć o zapleczu modlitewnym. Dziękuję za wieloletnią modlitwę i formację wspólnot: Żywego Różańca, Przyjaciół Radia Maryja, Różańca Rodziców modlących się za dzieci, Kręgu Biblijnego, Barki - modlącej się o powołania oraz grupy Odrodzenie, która w szczególnej trosce ma Ojczyznę i modlitwę za nią.

10. Pragnę, by ta parafia nadal była przyjazna najmłodszym parafianom - dzieciom. Chcę dołożyć wszelkich starań, aby dzieci angażowały się w ODB, scholę i ministrantów.  

11. Powinni być pierwsi, a są na końcu - to kochani Bracia Zewnętrzni, mała grupka mężczyzn żyjąca duchowością zmartwychwstańców, bardzo mocno ich wspomagająca, szczególnie w liturgii - służąc przy ołtarzu, zastępując brata Mariusza w zakrystii oraz poprzez różne prace fizyczne.  

Pragnę, by ta wspólnota się powiększała i systematycznie formowała.

Marzę, by spełniło się życzenie założyciela zmartwychwstańców sługi Bożego Bogdana Jańskiego, by parafia stała się wspólnotą wspólnot, w której każdy mógłby znaleźć swoje miejsce.

o. Arkadiusz Kita CR